کد مطلب:316721 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:162
شفای بچه ارمنی فلج توسط حضرت ابوالفضل
در كتاب حیاةالعباس، جناب شیخ محمد جعفر شاملی از میرزا محمد علیخان ذوالقدر شیرازی نقل كرده است: روزی از شیراز عازم تهران بودم. در راه قبل از رسیدن به اصفهان، ماشین چپ كرد و من صدمه دیدم و پایم شكست.
در میان مسافران یك ارمنی وجود داشت كه پسر او هم آسیب دید و پایش شكست، سپس ما را برای مداوا به بیمارستان بردند. در بیمارستان به همراهان خود گفتم: من یك گوسفند، نذر حضرت ابوالفضل علیه السلام كردم كه شما آن را تهیه و ذبح كنید. مرد ارمنی گفت: من
[ صفحه 129]
هم برای حضرت ابوالفضل علیه السلام شما، گوسفندی نذر كردم. چند روز بعد از ذبح گوسفند، شخص ارمنی آمد و خداحافظی كرد كه برود. به او گفتم: چرا از این جا می روی؟ این جا باش تا پای پسرت خوب شود. مرد ارمنی جواب داد: من برای پسرم گوسفندی نذر كردم و اكنون پسرم خوب شده است، وقتی پسرش را صدا زد دیدم پایش كاملا سالم است. آقای میرزا محمد علیخان می گوید: وقتی شب شد بسیار گریه كردم و به آقا متوسل شدم و گفتم: یا حضرت ابوالفضل علیه السلام! ما هر دو با هم گوسفندی ذبح كردیم، پای او خوب شد؛ ولی پای من هنوز خوب نشده است. وقتی صبح شد دكتر آمد، گفتم: پای مرا خیلی سفت بسته اید، لطفا باز كنید، دكتر گفت: باید شش ماه در این جا بمانید تا پای شما خوب شود.
گفتم: حالا شما پای مرا بازكنید، او وقتی پای من را باز كرد دید كه خوب شده است. [1] .
در میان مسافران یك ارمنی وجود داشت كه پسر او هم آسیب دید و پایش شكست، سپس ما را برای مداوا به بیمارستان بردند. در بیمارستان به همراهان خود گفتم: من یك گوسفند، نذر حضرت ابوالفضل علیه السلام كردم كه شما آن را تهیه و ذبح كنید. مرد ارمنی گفت: من
[ صفحه 129]
هم برای حضرت ابوالفضل علیه السلام شما، گوسفندی نذر كردم. چند روز بعد از ذبح گوسفند، شخص ارمنی آمد و خداحافظی كرد كه برود. به او گفتم: چرا از این جا می روی؟ این جا باش تا پای پسرت خوب شود. مرد ارمنی جواب داد: من برای پسرم گوسفندی نذر كردم و اكنون پسرم خوب شده است، وقتی پسرش را صدا زد دیدم پایش كاملا سالم است. آقای میرزا محمد علیخان می گوید: وقتی شب شد بسیار گریه كردم و به آقا متوسل شدم و گفتم: یا حضرت ابوالفضل علیه السلام! ما هر دو با هم گوسفندی ذبح كردیم، پای او خوب شد؛ ولی پای من هنوز خوب نشده است. وقتی صبح شد دكتر آمد، گفتم: پای مرا خیلی سفت بسته اید، لطفا باز كنید، دكتر گفت: باید شش ماه در این جا بمانید تا پای شما خوب شود.
گفتم: حالا شما پای مرا بازكنید، او وقتی پای من را باز كرد دید كه خوب شده است. [1] .
[1] در كنار علقمه، ص 229.